Op een mistige herfstdag staat een groepje paarden bijeen in de wei. Het is alsof de wereld om hen heen is weggevallen, zo stil is het. Het is nog vroeg en er hangen nevelslierten boven de akkers en de weiden. Als kinderen noemden wij dat vroeger koeien-zonder-poten-weer. Hier zijn het paarden zonder benen. Die benen zijn verdwenen in de mist. De paarden staan met de hoofden bij elkaar alsof ze fluisteren. Roddelen zelfs, volgens Issa.
- Door naar de hoofd inhoud
- Skip to secondary menu
- Spring naar de eerste sidebar
- Spring naar de voettekst
Footer
Boeddhistisch Dagblad
