Liefde kunnen ontvangen en delen ziet Bernardus Peeters als de rode draad in het leven. Dat spiritualiteit voor hem als trappist hierin een grote rol speelt, is de logica zelf. Zoeken naar stilte en verdieping vindt hij een waardevolle optie in het leven. Maar dat een leven in een abdij een vlucht zou zijn uit de wereld, daar is hij het niet mee eens. Wie in stilte leeft, komt onvermijdelijk de wereld die hij dacht achter zich te hebben gelaten, in zichzelf tegen.