Vandaag was het een boeddhistische APK-dag. Ik keurde mezelf omdat ik mij zelf het beste ken.
De uitslag was dat het boeddhisme mij vooral waakzaam heeft gemaakt door het trainen van de geest door meditatie, waarnemen en goed om mij heen kijken.
Heel lang geleden maakte ik kennis met het boeddhisme, werd lid van een sangha, volgde studies bij mijn leraar, nam toevlucht, mediteerde tot ik bijkans depressief werd en nam afscheid van die sangha. De leraar noemde dat buitenspelen. Ik werd thuiswerker tot ik kennis maakte met een no nonsens sangha in Rotterdam waar ik ging mediteren. Om na een paar jaar ook daar weer te vertrekken omdat de leraar zijn handen niet thuis kon houden bij vrouwen.
Ik werd daarna zelfs geen thuiswerker maar helemaal niks, zelfs geen niet-wetende. Mijn leraar van toen heb ik al jaren niet ontmoet, de sanghaleden van weleer zijn allemaal boeddhist af maar nog wel erg leuk. Ik heb niets met leraren omdat alles wat ze zeggen al eerder gezegd is, een kopie is. En omdat ze vereerd worden door tienduizenden aanhangers, volgelingen geheten. Dat laten ze toe. Ik buig alleen voor mijn kleinkinderen en een tijdje geleden ruimde ik tientallen boeddhabeelden op. Ik stook geen wierook omdat dat kankerverwekkend is. Ik kwam ter wereld en verdwijn straks ook weer. In mijn eentje, sterven doe je alleen. En ik word niet wedergeboren. Gelukkig maar voor de mensheid.
Tja, die APK? De uitslag van de test is dat ik een autonome volger van de leer ben. Een zelf lerende. De leer zit in mijn kop en hart, in alle samengestelde delen. Ik ben goedgekeurd al was ik daar niet op uit.
Moedig voorwaarts!
Anna zegt
👍🙏🏻 mee eens