Vanaf mijn dakterras kijk ik al jaren naar een eikenboom. Die boom is ouder dan ikzelf, en gaat mij overleven, zonder schroom.
De oude eikenboom verstaat de taal van de aarde, die ik verleerde. De boom ademt uitlaatgassen in, zonder te vomeren.
Ooit zag de boom de witte dieren van het veld. Nu wordt hij omringd door steen en asfalt. Boerenkarren met paarden maakten plaats voor auto’s en Gewalt.
De boom verdraagt alles en zwijgt, want hij weet beter. Ik fotografeerde de boom ieder jaargetijde, zonder dat de eik protesteerde.
De boom is eigenlijk een druïde, geloof ik. Maar als ik dat vraag, krijg ik geen antwoord. De eik zwijgt, en spreekt aldus toch. De boodschap luidt: je bent een onwetend joch.
Geef een reactie