Toen ik lang geleden van de grote stad naar het platteland verhuisde zag ik in een wei een groot uitgevallen schaap met horens, een ram. Mensen vertelden mij dat de dagen van de oude ram geteld waren, hij zou worden geslacht omdat hij niet meer voor nakomelingen kon zorgen. De stedeling in mij ervoer dat als een groot onrecht en begon een actie om het leven van het dier te redden. De plattelanders begrepen dat niet, legden het mij ook niet uit en slachtten het dier.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen.