Hoe breng je aan een ander de zwaarte van je lichamelijke pijn over. Hoe kan je duidelijk maken hoe gelukkig je bent of de zwaarte van je shit? Chef vroeg het zich af toen hij vorige week vrijdag in de pijnpoli in gesprek ging met een jonge vrouwelijke anesthesist. Hij was daar om het gebruik van cannabisolie te legaliseren, zodat het middel vergoed kan worden door het ziekenfonds. Ze had er niet veel ervaring mee, zei ze, met het voorschrijven van die olie tegen artrosepijn. Gelukkig had Chef een flinke stapel documentatie bij zich. Dat hielp.
Pijnbeleving zal wel te meten zijn, wetenschappelijk. Meten is weten, zeggen ze. Maar hoe kan je dat als mens tot mens duidelijk maken. Ja, met pijngenoten is dat geen probleem. Dan zijn twee woorden al voldoende. Maar tegen anderen? Zaterdag zei iemand tegen Chef: je hebt wel veel pijn hè. Ja, zei Chef, het is erg. Het zijn maar woorden, ze maken niks duidelijk. Net zo als dat je zou zeggen hoe gelukkig je bent of dat je probeert de diepte van je shit te verklaren. Het wordt wat begrijpelijker voor de ander als je uitlegt dat je kinderen je haten, je vrouw bij je is weggelopen, de hond vijf mensen heeft gebeten, je ontslagen bent, je onder de tram terecht bent gekomen en je een mens voor konijn aanziet. Ja, dat is wel heel erg. Meestal kennen ze ook wel iemand met zulke tegenslagen. Tante Truus, ja die…
Maar het wordt een stuk moeilijker om lichamelijk pijn te verklaren. Of geestelijke, als het leven een donker gat is en het licht maar niet wil schijnen. Zo filosofeerde Chef in de spreekkamer van de anesthesist. Hij had het haar nog willen vragen- of zij de zwaarte en diepte van pijn weet. Of dat uit te leggen is door de patiënt. Maar het spreekuur was voorbij, ze was al uitgelopen, zei ze.
Chef beseft, van zo’n column word je niet vrolijk. Voor de fruitmanden, bossen bloemen en ondersteunende reacties binnenstromen- Chef lijdt niet, tenminste, hij ervaart dat niet zo. Hij is duizend kilo happy, de hoogste gradatie op zijn schaal van geluk. Het was zomaar een vraag.
Zeshin zegt
bij mij helpt die Haarlemerhasjoli geen moer ik denk dat ik weer naar de tramadol ga