Chef weet niet of hij geestelijk wel okay is, dat moeten anderen maar uitmaken. Het zal hem ook bommen. Hebben jullie wel eens een normaal mens ontmoet? Misschien als je voor een spiegel staat?
Het was een paar weken geleden dat Chef naar de huisarts ging omdat zijn longen piepten en hij koortsig leek. Een week ervoor was hij ook al naar de huisarts geweest, maar trof toen een andere in de Medicijnenbunker. De dokter was nauwelijks verstaanbaar vanwege zijn piepende longen. Nu trof hij dokter T., een Aziaat. Het was toeval, er werken wel twintig artsen in die Hulpbunker.
Het was tegen schafttijd toen de Chef de spreekkamer betrad. Die dag speelde zijn artrose op, Chef liep met een stok. Dit jaar wil hij zijn knieën laten vervangen en kan de stok de kast in, maar dat terzijde. Chef ging op een stoel voor het bureau van de dokter zitten. Jullie moeten weten dat Chef geheel selfsupporting is, hij raapt nog zelf een muntje van de grond op en veegt zelf zijn billen af. Hij zuigt, klopt en veegt. Alleen het lopen gaat op die nare dagen stram.
De dokter was boos op Chef dat hij zijn temperatuur niet had opgenomen. Chef zei dat hij de thermometer niet kon vinden. De dokter bevestigde een blauwe knijper aan een vinger van de linkerhand van Chef en begaf zich naar de rechterzij van Chef en toen begon de Blitzkrieg. Dat vest moet uit, zei de dokter, en begon aan de mouw van de jas te sjorren. Oh, het is een jas, zei de dokter. Chef zei: Dokter, ik kan gewoon staan en zelf wel de jas uitdoen. Maar de dokter luisterde niet en rukte verder. Toen deed hij hetzelfde met de linkermouw, maar de blauwe knijper -zuurstof en bloeddrukmeter- zat in de weg. Die had ik beter eerst weg kunnen halen, zei de dokter. Daarop begon hij rug en borst van de Chef te beluisteren. Hij tikte wat in in de pc.
De Chef die zich aangerand en zeer ongemakkelijk voelde vroeg wat de bevindingen van de arts waren. Dat vond hij toch wel handig om te weten. Wat een praatjes heeft die invalide, dacht de dokter. Zuurstof zus, longen zo, zei de arts die al duidelijk in werktijd in zijn schafttijd zat.
Vorige week zei de Nederlandse minister van volksgezondheid het een goed idee te vinden als patiënten het consult met hun arts op zouden nemen om thuis nog eens de bevindingen te horen. Daar moest Chef zo vreselijk om lachen. Hahahahahahahahahahahahaha hahahahahahahahahahahahaha.
