Met een vriend besprak ik vanmiddag de avonturen die ik als journalist heb beleefd. Nare maar ook leuke dingen, zoals de Kikkercentrale van taxichauffeur Leen Plokhaar. Die kikkers uit gebieden haalde, zoals kloostertuinen, waar ze in overvloed voorkwamen om de dieren elders weer uit te zetten. Ik ging vaak mee.
Je moet een boek schrijven, zei mijn vriend. Nee, dat doe ik niet omdat ik dan over andere mensen moet schrijven, ik dring hun leven binnen en maak dat ten gelde, antwoordde ik. Het is ook allemaal perceptie hoe ik dingen beleef.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.