U bekijkt artikelen met het label: "Halte Hertenkamp"
Het beginsaldo van dit leven zat dik in de min. Zeker weten. Mijn jeugd was, als ik het zo mag uitdrukken, wat schraal ingericht.
In de binnenspiegel zie ik haar plotseling in het gangpad staan, de perkamenten handen rond een aluminium stang geklemd. Zacht remmend parkeer ik de bus dicht langs de stoeprand van de halte.
Ik had eens een uitspraak van een zenmeester gelezen: ‘Het lichaam is een zak vol botten. Hecht je er niet aan’.
Ze was wie ze was, niet voor zichzelf, niet voor mij.
Op de fiets naar huis dacht ik over het zinnetje na: ‘U ziet niet slecht omdat uw ogen niet goed zijn, maar omdat u uw oude bril nog draagt’. Toen begreep ik het. Had de man met dat ene zinnetje niet de kern van de gehele dharma samengevat?
Rustend op een keerpunt loop ik vaak door de bus, ruim wat rommel op, ga op een willekeurige stoel zitten of op de achterbank liggen, bijt in een beurse peer en voel: dit is mijn ontvangstruimte, hier mag ik veiligheid, vriendelijkheid, comfort aanreiken, hier mag ik bijdragen aan andermans welbevinden.
Een vogel trok krassen in de stilte. Ik tilde loom m’n hoofd op en gluurde over het gangboord. De plas was als een spiegel. Ver weg dobberde een jacht. De fuut dook onder.
Een tijdje geleden riep iemand zonder aanleiding ‘hoi’ naar mij. Iemand die ik niet kende. Maar ze was meteen vertrouwd.
Ik vraag mij als buschauffeur van de Boeddha een paar dingen af.
Alles liet hij los: de schilder-conventies van die tijd en zijn status, ook toen hij vrijwel niets meer bezat.
Ochtend- of avondeditie
Abonneer je
Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »De werkplaats
Boeddhistische kunstenaars
Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »
