U bekijkt artikelen met het label:

buschauffeur

Halte Hertenkamp – Wachters in de nacht

door op 20 februari 2019

In de binnenspiegel zie ik haar plotseling in het gangpad staan, de perkamenten handen rond een aluminium stang geklemd. Zacht remmend parkeer ik de bus dicht langs de stoeprand van de halte.

Lees verder →

Halte Hertenkamp – Ze was belangrijk noch onbelangrijk. Geen verplichting drukte op haar.

door op 16 februari 2019

Ze was wie ze was, niet voor zichzelf, niet voor mij.

Lees verder →

Halte Hertenkamp – Een sfeer als onzichtbare verbinding tussen alles wat is

door op 11 februari 2019

Rustend op een keerpunt loop ik vaak door de bus, ruim wat rommel op, ga op een willekeurige stoel zitten of op de achterbank liggen, bijt in een beurse peer en voel: dit is mijn ontvangstruimte, hier mag ik veiligheid, vriendelijkheid, comfort aanreiken, hier mag ik bijdragen aan andermans welbevinden.

Lees verder →

Halte Hertenkamp – Het nieuwe kastenstelstel in het boeddhisme

door op 4 februari 2019

Ik vraag mij als buschauffeur van de Boeddha een paar dingen af.

Lees verder →

Halte Hertenkamp – Als waren ze zojuist uit een gierput gekropen…

door op 30 januari 2019

Ik keek verwachtingsvol naar de open deur. ‘Maar dit moet ook nog weg.’ Zei ik, wijzend naar de drek (ja, beter woord) op de bodem van de bus.

Lees verder →

Halte Hertenkamp – ‘Geluk is dat je niet te veel pech hebt.’

door op 16 januari 2019

Hij kneep haar goeiig in haar arm. Ze antwoordde hem met een stralende glimlach en streek een getatoeëerde hand door zijn korte haar dat gestijfd recht overeind stond.

Lees verder →

Halte Hertenkamp – De bus, de passagiers, de pijl

door op 9 januari 2019

‘Is er een ongeluk gebeurd? Een wissel kapot? Een kapotte trein? Niets hoor je!’

Lees verder →

Halte Hertenkamp – Buschauffeurs in voortdurende staat van meditatie

door op 7 januari 2019

Haast is een raar ding. Ik bedoel niet de haast als keuze maar de haast als ogenschijnlijk doelloze drijfveer, die om voor mij onbegrijpelijke redenen een belangrijke plek in onze cultuur veroverd lijkt te hebben.

Lees verder →

Halte Hertenkamp – Iedereen wist dat de 22e Lama zich verloren had in begeerte en verblinding

door op 2 januari 2019

In een heel ver land was het zo koud dat de regen soms een hele nacht als bevroren pijpenstelen aan de wolken bleef hangen.

Lees verder →

Halte Hertenkamp – Verkeerde been

door op 31 december 2018

Even daarvoor was ze de bus ingestapt. Ze had me gevraagd of ik de buschauffeur was die stukjes in het Boeddhistisch Dagblad schreef.

Lees verder →
Menu