• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Zen » Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Het juiste verlangen

Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Het juiste verlangen

22 mei 2021 door Ciska Matthes

Er leefde ooit een grote wijze met een buitengewone spirituele kracht, die alle wereldse wensen van de toegewijden die hem opzochten, kon vervullen. Ze vroegen om een kind, een baan, een goed huwelijk, genezing, enzovoorts. Een van zijn naaste leerlingen vroeg eens verwonderd: ‘Maharaji, waarom geef je de mensen alles wat ze vragen, terwijl het allemaal zulke betrekkelijke, vergankelijke dingen zijn?’ De wijze antwoordde: ‘Ik geef ze nu alles wat ze maar verlangen, in de hoop dat ze ooit zullen vragen om wat ik ze het liefste zou geven.’

In Bukkokuji kwamen twee werelden samen. Er was de wereld van de tempelbewoners die intensieve zentraining ondergingen vanuit hun streven naar bevrijding, naar diep inzicht. Zij werden aangemoedigd om ieder werelds verlangen los te laten, lichaam en geest te overstijgen. Dan was er ook de wereld van de bezoekers uit de omgeving, die gewoon hun wereldse leven hadden, met familie en werk en alle bijbehorende zorgen. Zij kwamen soms voor een kort moment van devotie naar de tempel, soms voor een paar wijze woorden van de zenmeester of soms ook om een zegen voor succes of gezondheid. Zo af en toe trok roshisama speciaal zijn mooiste robe aan, om bijvoorbeeld een gloednieuwe auto te zegenen onder het reciteren van oude boeddhistische bezweringen. Dat moest het gevaar afwenden dat de trotse eigenaar ooit brokken op de weg zou maken. Het was een vreemd gezicht om roshisama in zijn traditionele, zijden gewaad om het verse industriële product heen te zien dansen. Maar hij deed het vol toewijding en liefde.

Bij de stedelingen leek hij er geen probleem mee te hebben om hun wensen te ondersteunen. Maar wanneer wij zenstudenten maar de minste gehechtheid toonden, konden we een strenge berisping verwachten. Ons doel moest hoger zijn dan het zoeken van comfort en genoegens! Daar mochten we niet in blijven hangen, we zouden er vrij van moeten zijn. Er bestaat een veel grotere, onveranderlijke vreugde dan welk materieel bezit ook, welke omstandigheid ook, ons geven kan. Het verlangen naar dit niet-wereldse, onvoorwaardelijke geluk zou je wel moeten volgen, tot je tenslotte zelfs dit verlangen achter je laat.

Er was een wat oudere Japanse dame, laten we haar Suzuki-san noemen, die de tempel trouw bezocht en altijd iets meebracht – een lekkernij voor iedereen of een gehandwerkte versiering voor de tempel. De monniken schonken haar dan een kopje thee en luisterden beleefd naar haar verzuchtingen over het leven. Het was een eenvoudige, goeiige vrouw die er graag op los babbelde. Ze maakte zich vooral zorgen om haar zoon, die een gezinnetje met jonge kinderen had, maar niet in staat was een gewone baan te vinden. De monniken en soms roshisama zelf luisterden vol mededogen naar haar verhaal. Als de thee gedronken was, ging ze er voldaan weer vandoor met haar grote boodschappentas. Op haar weg naar buiten door de tempelpoort, knikte en zwaaide ze iedereen uitbundig toe.

Op een dag begonnen we plotseling elke vroege ochtend bezoek te krijgen van een enigszins verwaarloosd uitziende man. Hij had een verlegen en onbeholpen voorkomen, zijn kleren een beetje gehavend, zijn haren ongekamd. Elke dag begaf hij zich naar de Kannondo (de kleine tempel van Kanzeon) waar hij lange tijd voor het altaar kon staan kijken en buigen, zijn handen in gassho. Dit bleek Suzuki-sans zoon te zijn. Zijn bezoeken hadden iets ontroerends.

Na verloop van tijd bemerkten de monniken wel, dat er dana uit de Kannondo verdween. Bijna dagelijks kwamen er bezoekers naar de tempel die traditionele donatie-enveloppen en munten bij het altaar neerlegden als offergave. Die bleven uit respect altijd een paar dagen of weken onaangeraakt liggen, voordat ze eindelijk ingezameld werden. Maar nu vermisten daar steeds opnieuw enkele van. Een verband met de plotselinge devotie van Suzuki-sans zoon werd tenslotte onvermijdelijk gelegd.

Maar niemand zou er iets van durven zeggen. Men wilde de lieve Suzuki-san er niet mee kwetsen, haar die schok en schaamte niet aandoen. De monniken hadden het liefst de dana voor de tempel veilig gesteld door steeds alle muntjes en enveloppen snel te incasseren, maar roshisama vond dat niet goed. Hebzucht en gehechtheid mochten geen leidraad zijn. Zo duurde de situatie voort; de verlegen zoon bleef stilletjes komen en gaan, en met hem de enveloppen en muntjes van het altaar.

Er moest een diepere zin zijn in roshisama’s besluit om het zo te laten. Mogelijk was dit wel de mooiste manier om de dana van de hele gemeenschap te benutten, in het ondersteunen van een arme sloeber en zijn gezin. De compassie won hier, juist in de Kannondo, de tempel van de bodhisattva van mededogen. Het antieke beeld van Kanzeon (Kannon) keek vanachter het altaar stil en liefdevol op alle bezoekers toe, wie ze ook waren.

Even onverwacht als zijn frequente komst ooit begonnen was, verdween de schuchtere zoon van Suzuki-san na enige tijd weer uit ons zicht en liet de Kannondo voortaan onbezocht. De rust keerde terug. Suzuki-san zelf bleef wel geregeld langskomen om ons te verwennen met haar cakes en felgekleurde naaisels, en ze babbelde er nog altijd ongedwongen op los. Er moet iets in Bukkokuji geweest zijn dat haar bleef trekken; misschien de rust, de liefde van roshisama, of was het ook, dat ze haar liefde aan ons kwijt kon.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Ciska Matthes, Geluk, Zen Tags: Bukkokuji, dana, diefstal, Harada Tangen Roshi, Kannondo

Lees ook:

  1. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – De vreugde van het schrobben
  2. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – mindful marmelade maken
  3. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Shigin – een uurtje melancholie
  4. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – zen en de kunst van het banden plakken

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Drona Pantjoe zegt

    22 mei 2021 om 09:37

    Hare Krishna
    een mooie verhaal,
    Mevr. Suzuki zegt niks en vraagt niks om zijn zoon te redden, want dat zou je wel gedaan kunnen hebben,
    1. dat de Mevr. weet wat Karma inhoud.
    2. als Mevr. Suzuki haar zoon had gelopen door met de Zen meester te praten, zou hij wel geholpen zijn. maar je komt niet
    van je Karma af. betekent dat de zoon de volgende leven zijn Karma moet afmaken,
    hij lijdt nu, en dan is het volgende leven goed.
    Hare Krishna

Primaire Sidebar

Door:

Ciska Matthes

Ciska Matthes beoefent en begeleidt meditatie, mindfulness en yoga in Amsterdam. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 20 mei 2022 - 22 mei 2022
    The work that reconnects -Het werk dat weer verbindt
  • 22 mei 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 22 mei 2022
    Lezingencyclus
  • 23 mei 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • 23 mei 2022
    Discovering Buddhism taster / refresh evenings
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – De jonge Filosoof

Erik Hoogcarspel - 9 mei 2022

In het boekje “De jonge filosoof” wordt een zekere Christoph opgevoerd, die in de bibliotheek een boek vindt van David van Goorle. Dit is het kleinere boek “Idea Physicae”, maar dan in het Nederlands. Christoph vindt met andere woorden de (niet bestaande) Nederlandse uitgave” Schets van de Natuur” in de bibliotheek.

Over populisme en het menselijk tekort

Kees Moerbeek - 8 mei 2022

‘Waarom is de burger boos?’ is volgens de geschiedkundige Maarten van Rossem gemakkelijk en ook wetenschappelijk verantwoord te beantwoorden, schrijft hij in zijn boek Waarom is de burger boos? De burger is boos, omdat hij bezorgd is over de omvangrijke immigratie en de veronderstelde negatieve effecten op onze samenleving. Dit artikel geeft een indruk van zijn boek, met aanvullingen van de socioloog Anton Zijderveld.

Boekbespreking – Een leven als ‘man of letters’. Biografie van David Hume.

Erik Hoogcarspel - 1 mei 2022

De rede kan ons tot overtuigingen leiden of laten twijfelen, maar alleen gevoelens zetten ons volgens Hume aan tot daden. Hume onderscheidt primaire indrukken en secondaire. Gevoelens zijn secondaire indrukken, want ze zijn als het ware een reactie op primaire indrukken, zoals pijn of genot.

Voor kinderen is een heel dorp nodig (2)

Rob van Boven en Luuk Mur - 20 april 2022

We houden van categorieën. Deze ouders zijn fout, en die pleegouders zijn goed. Zou het kunnen zijn dat er bij die foute ouders ook sterke punten zijn? En kan het zijn dat pleegouders ook hun problemen hebben? Wat voor boodschap krijgt een kind dat bij de ouders weggehaald is, bijvoorbeeld vanwege de toeslagenaffaire. Je ouders zijn slecht, fraudeurs, oplichters. Je bent nu bij ons en wij zijn goed?

Onmacht begrijpen, zonder klakkeloos goed te praten

Kees Moerbeek - 18 april 2022

In de ogen van de nieuwrechtse populisten is de gewone man de dupe van de globalisering en de immigratie, die hem dreigen weg te vagen. Deze taal verstaan de progressieven niet en ze staan met een mond vol tanden. Dit populisme gaat over identiteit en gemeenschap en dit bezorgt weldenkenden koude rillingen, aldus de auteur. Ook hierdoor werden de uitwassen van de globalisering en de immigratie niet ingezien. Deze populisten richten hun pijlen dan ook op de ‘de zelfgenoegzame, progressieve elite’, die een betere wereld had willen bewerkstelligen, maar ‘intussen de gewone man doodgemoedereerd aan zijn lot overliet.’

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Verlichting? Je moet er niet aan denken
  • Het jaar 2022 – dag 138 – hoekie
  • ER trapt rebellie tegen fossiele Industrie af met massaal protest in Rotterdam
  • De schoonheid van het vergankelijke en onvolmaakte: wabi-sabi
  • Haiku

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens