Verwachtingen kun je vergelijken met het maken van een berg zand door een kuil te graven. Hoe hoger de berg, hoe dieper de kuil. Ofwel, hoe hoger je verwachtingen, hoe dieper de teleurstellingen als ze niet uitkomen. Beide zijn creaties van het Ego. Je blaast het op met het eerste en prikt het lek met het tweede.
Het is normaal en menselijk om enige verwachtingen te hebben van een activiteit of gebeurtenis. Maar houd het klein met de realisatie dat het altijd anders kan lopen. Dan houd je je innerlijke balans en ben je dichter bij je oorspronkelijke grote IK, want dat is altijd in balans.
Dat geldt helemaal voor verwachtingen die je beloofd worden en waarmee je dus kan worden gemanipuleerd. Vooral als het gouden bergen zijn die je hebzucht oproepen naar geld, macht of status. Allemaal aspecten van het Ego.
www.boekencooperatie.nl
ISBN 9789492079541 (papieren boek)
ISBN 9789492079558 (e-boek)
Ariel zegt
Behalve wanneer het gaat om liefde en aandacht van een ander, primair van familie bijvoorbeeld . Wanneer dan de verwachting veranderd in teleurstelling kan dat zelfs het ego vernietigen of verdraaien. Ik vraag me ook af of de oorspronkelijke , niet veroordelende IK daar niet van uit balans kan raken, bijvoorbeeld wanneer kinderen geen liefde ontvangen van ouders
Henk Molenaar zegt
Het ego is een westerse constructie. Hoop
en angst wereldse dharma’s. Beide. Geen boeddhisme dus ik snap niet de pr voor deze auteur.