• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Satori

Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Satori

17 oktober 2020 door Ciska Matthes

What I thought ‘to be’ to be, turned out not to be at all, when what I could never have imagined turned out to exist…

Over de vervolmakende stap in zijn ontwaken praatte Harada Tangen roshi zelden of nooit, meen ik – of in ieder geval kan ik het me niet herinneren. Wel herhaalde hij keer op keer het vers dat hij bij zijn verlichting schreef:

Wat ik dacht dat ‘zijn’ is, bleek het niet te zijn, toen wat ik nooit had kunnen bedenken bleek te bestaan.

Het klonk me destijds als een raadsel in de oren. Maar dit was de essentie van alles wat hij ons wilde laten ervaren: dat we niet dit lichaam zijn, niet deze gedachten en gevoelens, noch alle illusies die komen en gaan. ‘Wat jij denkt dat je bent is alleen buitenkant, alleen huid!’ riep hij tegen me, toen ik weer eens kwam klagen over mijn worstelingen. Roshisama nam de rug van zijn ene hand tussen duim en wijsvinger en schudde die voor mij heen en weer. ‘Alleen maar huid! Alleen maar huid ken jij!’ Bijna wanhopig leek hij om me eindelijk te laten zien wat voor hem zo overduidelijk was.

Nooit werd hij het moe te gebaren ‘Honrai no jikko…’ (je Ware Zelf) – een allesomvattende cirkel in de lucht tekenend met zijn armen. Maar voor mij bleef het een mysterieuze abstractie. Zolang ik in mijn persoonlijkheid bleef geloven, kon ik niet anders denken of kijken… Na zoveel jaren zie ik eindelijk waar het om ging. Als je maar een moment helemaal stil valt, en alle gedachten weglaat; alle ideeen, concepten, verwachtingen. Wees helemaal leeg, stil. Wat blijft er dan over? Precies: niets anders dan ruimte, leegte, puur bewustzijn! Laat ieder idee over jezelf los – man of vrouw, groot of klein, jong of oud, wijs of dom – geen enkel concept! Hecht ook geen betekenis aan de lichamelijke ervaringen. Zodat je alleen maar bent.

Er is alleen maar ‘zijn’… Is dit zijn begrensd? Is het tijdgebonden? Heeft het een vorm? Nee, niets van dat alles, het is puur zijn, tijdloos, onbegrensd. Zo simpel is het. Dat is je essentie, je ware zelf, als al het denken stil valt. Maar zodra je maar een idee toelaat, wordt dit ware zelf verduisterd en raak je verward, vol meningen en emoties. Durf je helemaal leeg te zijn? En is dat dan geen bevrijding? Voor je verstand lijkt het niets, deze vormloze, grenzeloze ruimte; maar in wezen is het onuitputtelijke bron van alles wat er is.

Een andere keer zat ik opnieuw tegenover roshisama op de tatami in de kaisando en legde hem uit wat ik dacht dat er allemaal mis met me was… een eindeloze litanie. Na enige tijd zuchtte roshisama en lachte opeens schamper: ‘Wat zit ik je hier aan te horen! Mijn eigen meester had je allang weggestuurd!’ ‘Arme roshisama,’ zeiden we soms beschaamd tegen elkaar, ‘ voor hem is het zo duidelijk en hij blijft het tegen ons herhalen, maar wij zien het niet en tasten maar wat rond in het duister.’

Harada Tangen moet ergens in de twintig geweest zijn, toen hij Bukkokuji onder zijn hoede nam, een kleinere tempel op nog geen kilometer afstand van zijn meester Daiun Sogaku. De bewoners van de buurt Fushiwara waren heel blij met deze hartelijke jonge priester, die iedereen graag ontving voor de boeddhistische ceremonies. Voor de kinderen uit de buurt maakte hij soms een grote pan kerrie met witte rijst waar ze naar hartenlust van mochten smullen. Voor alle duidelijkheid liet hij vanaf het begin drie dingen weten: ten eerste zou hij zelf alleen bruine rijst eten en ten tweede dronk hij geen sake! Dan wisten ze welke donaties ze naar de tempel mochten brengen. En ten derde: hij was niet van plan ooit te trouwen! (Zoals veel tempelmonniken dat in Japan wel doen.) Dus hun mooie dochters hoefden ze niet langs te brengen. Deze gepassioneerde monnik zou zich door niets van de dharma laten afleiden.

Ciska Matthes woonde en trainde van 1999-2005 (zes jaar lang) in Bukkokuji, de tempel van de in maart 2018 overleden Harada Tangen roshi in Obama, Japan.

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Columns, Japans boeddhisme, Zen Tags: Ciska Matthes, Harada Tangen Roshi, huid, Satori, verlichting

Lees ook:

  1. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Satori
  2. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – de zendo is overal
  3. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – de zendo is overal
  4. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Sterven voor iets hogers

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Ciska Matthes

Ciska Matthes beoefent en begeleidt meditatie, mindfulness en yoga in Amsterdam. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 14 augustus 2022
    Kum Nye Dancing zomerserie | Online | vanaf 14 aug
  • 19 augustus 2022 - 21 augustus 2022
    Retraite weekend | Vreugde van zijn: gelukkig zijn | Live | 19-21 aug
  • 22 augustus 2022 - 26 augustus 2022
    3-daagse boeddha vakantie
  • 26 augustus 2022 - 28 augustus 2022
    Retraite weekend | Liefde en Compassie voor jezelf en anderen | Live| 26-28 aug
  • 29 augustus 2022
    Discovering Buddhism open Class
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De rafelkant van onze democratische rechtsstaat – Deel 1

    Kees Moerbeek - 7 augustus 2022

    De auteur signaleert een onontkoombare overgang naar een staatsgrenzen overstijgende vervlechting van belangrijke leefomstandigheden op economisch, cultureel, klimatologisch en technologisch gebied. Het verlies van houvast dat dit veroorzaakt valt samen met het verlies van de bescherming door de verzorgingsstaat. Dit wordt verergerd door de onverschilligheid in leidende politieke en economische kringen ten opzichte van de onzekerheid die de veranderingen oproepen. De weerstand die dit alles opwekt neemt op veel plaatsen onder invloed van populistische en autoritaire bewegingen ‘de vorm aan van een afwijzing van anderen, andersdenkenden en andersverschijnende mensen.’

    Woef hé…een signalering

    Erik Hoogcarspel - 4 augustus 2022

    Georg Luck (1926 – 2013) was hoogleraar aan de Universiteit in Baltimore, Verenigde Staten in de klassieke cultuur en talen. Aan het einde van zijn carrière heeft hij op verzoek van een collega een studie uitgevoerd naar een heel aparte groep van filosofen, de cynici. Het wordt cynicus is afgeleid van “hond”, kynos. Deze “honden” predikten voor het volk en leidden talentvolle leerlingen op.

    De kinderen hebben nu rust nodig. Over ouderverstoting.

    Rob van Boven en Luuk Mur - 2 augustus 2022

    De kinderen waren 5 en 4 jaar toen de moeder vertrok met de kinderen. Ze wilde niet langer als slaaf behandeld worden door haar man. De kinderrechter besliste dat het woonverblijf bij moeder was, er kwam een bezoekregeling met vader en er werd opgelegd dat de ouders mee zouden doen aan ouderbemiddeling. De bemiddeling werd geen succes en ook een tweede en derde poging mislukte. Toen kwam er een melding bij Veilig Thuis door de vrijwillige jeugdhulpverlening.

    Crisis op crisis

    gastauteur - 1 augustus 2022

    Stel dat de vooronderstelling dat de mens beschikt over een vrije wil nu eens niet waar blijkt te zijn terwijl ons wetstelsel daar wel vanuit gaat en daarmee aansluit bij het vrije-markt-denken, het kapitalisme. En als dat niet waar is of maar heel beperkt, wat betekent dat dan? Dat er zoiets als een vrije wil bestaat is een aanname, een geloofsartikel.

    Narrative self en experiential self: hoe begrip van meditatieonderzoek beoefenaars kan helpen op hun pad

    gastauteur - 31 juli 2022

    Ik gebruik wel eens het beeld van een motor met zijspan. Als je geen meditatiebeoefenaar bent dan zit het narratief achter de stuur en de directe ervaring in het zijspan. Door beoefening kan je dat omdraaien, kom je ‘in’ de ervaring. En als je het narratief toch nodig hebt, dan zet je hem in. Waarvoor het ook helpt is dat mensen het niet meer zo vervelend vinden wanneer ze niet opmerkzaam zijn omdat ze begrijpen waar het narratief mee bezig is. Zo voorkom je de opbouw van aversie tijdens het mediteren.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Verlichting is wat er wegvalt als alles overblijft
    • Het jaar 2022 – dag 221 – zwervendedood
    • Boeddhistische ervaringsdeskundigen gezocht
    • Halte Hertenkamp – Wie buigt er voor Selim…
    • Guy – Woorden

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens