Het Witte de With Center for Contemporary Art in Rotterdam heeft een onderzoek in gang gezet naar de naam van het instituut. Bij de oprichting in 1990 werd het vernoemd naar de straat en daarmee naar de bij koloniale uitbuiting betrokken Nederlandse admiraal Witte Corneliszoon de With (1599-1658). Het bestuur zegt zich bewust te zijn geworden ‘van een blinde vlek in onze geschiedenis als instituut, namelijk dat wij onder deze naam activiteiten ontplooien binnen een hedendaagse kunstpraktijk die een kritische houding vooropstelt.’

Wat 27 jaar geleden een neutrale naam leek, leidde deze zomer tot een openbare brief die de Rotterdamse kunstinstelling Witte de With anti-zwartheid verweet. Reden tot een radicale naamswijziging en afstand van een ‘roekeloze plunderaar’.

De Raad van Toezicht van Witte de With Center for Contemporary Art is tijdens zijn driemaandelijkse vergadering van 5 september 2017 unaniem overeengekomen om een wijziging aan te brengen in het deel van de naam van het instituut dat refereert aan de marineofficier Witte Corneliszoon de With (1599-1658).

Vanaf zijn 16e levensjaar maakte Witte Corneliszoon de With carrière binnen de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC). Hij was een vechtersbaas en plunderaar en ligt in de Laurenskerk in Rotterdam begraven.

Mediteren met de tulku’s in centrum Witte de With.

De Witte de Withstraat is voor mij een van de mooiste en leukste straten van Rotterdam. Als dagbladjournalist bracht ik vele uren door in het kunstenaars- en journalistencafé De Schouw. In die straat zaten  ook kranten waar ik voor werkte. Op de hoek van de Witte de Withstraat is de spirituele winkel Mystiek gevestigd, waar ik de boeddhistische monnik ontmoette die mij op de middenweg bracht. In de kelder onder deze winkel woonde ik teachings bij van boeddhistische monniken met wie je erg kon lachen. Dat deed ik ook. De Bazar is er gevestigd, een oriëntaals restaurant waar je ook zo lekker thee kunt drinken. In het Witte de With Center for Contemporary Art centrum organiseerden Elisabeth ter Borg en ik enkele jaren geleden een eenmalige grootscheepse meditatie voor bezoekers van het centrum- onder het toeziend oog van tulku’s die er met honderden tegen de muren hingen, de foto’s dan. Het was een prachtig iets, dat ik nooit zal vergeten.

Nooit legde ik de associatie met de schurk Witte de With als ik in Mystiek een kop koffie dronk of met de tulku’s mediteerde. Zal de naam van de straat nu ook veranderd worden? Is het niet  opmerkelijk dat een kunstcentrum in de WITTE de WITHstraat anti-zwartheid wordt verweten.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef,  de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij  corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen.