• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Tiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Ji Ta Fu Ni

14 november 2020 door Ciska Matthes

Roshisama realiseerde als jongeman met de koan Mu dat alles Mu is: dat wil zeggen, alles is bewustzijn, alles is (vervuld van) Boeddhanatuur. En dit inzicht bleef zich in hem eindeloos verdiepen. Ji ta fu ni was ook een allessamenvattende uitdrukking die hij veel herhaalde – letterlijk vertaald: ​Zelf ander niet twee, of mooier gezegd: jijzelf en de ander zijn niet twee, niet gescheiden! Of je zou het in een woord non-dualiteit kunnen noemen. ‘Kinnaru kana, kinnaru kana…’ zo citeerde roshisama plechtig de woorden van de Boeddha bij diens ontwaken: ​‘O wonder der wonderen! Alle levende wezens zijn werkelijk mijn eigen kinderen, mijn eigen vlees en bloed.’

Eens in de zoveel tijd kreeg onze tempel bezoek van de lokale mandenvlechtster, een stevig, oud vrouwtje met een rond gezicht. Ze droeg een hele baal gevlochten spullen op haar rug, die ze in de hal van de tempel met een diepe zucht van zich af liet glijden en uitstalde over de houten planken. Roshisama kwam dan bij haar zitten op de vloer en praatte met haar over van alles en nog wat. Ze had er zichtbaar plezier in en hij leek zich evenredig te vermaken. Hoewel we eigenlijk nooit echt iets nodig hadden, kocht hij toch altijd wel een of twee van de manden of stoeltjes van rotan. Deze belandden dan op den duur in een van de volgepropte opslagruimten van Bukkokuji.
In een periode dat roshisama vaak ziek was, werden bezoekers geweerd door zijn jisha (assistent) om de meester te beschermen en zijn energie te sparen. Niet dat roshisama hier zelf om zou vragen!

Toen de mandenvlechtster in die periode weer eens langskwam, was het niet te vermijden dat roshisama haar hoorde aankomen vanuit zijn kamer boven de hal. Hij kende haar stem en het gerammel van haar rotan vracht. Even later verscheen hij fragiel in zijn witte kimono (onderkleed) in de hal en begon zachtjes een gesprek met de dame. De jisha fronste en had het er zichtbaar moeilijk mee, maar roshisama liet zich niet verstoren, hij was een en al aandacht. Er voor het mandenvrouwtje te kunnen zijn gaf hem juist energie, leek het. Er was geen scheiding voor roshisama tussen een ‘privéleven’ en een ‘tempelleven’ – hij was er voor iedereen.

Op een late avond in de zomer kwam er eens een dame uit de stad jammerend de tempelpoort binnen: haar man was ernstig ziek en ze was helemaal in paniek. Ik kon vanuit de zendo horen hoe roshisama uit zijn kamer omlaag kwam, naar haar klachten luisterde en even later met haar de Kannondo binnenging om samen soetra’s te zingen. De Enmei jikku kannon gyo en Daishin dharani onder begeleiding van zijn makugyo (houten slaginstrument) hadden een kalmerend effect: tegen middernacht kon ik haar bedankjes en eerbetuigingen horen, toen de dame gerustgesteld weer vertrok.

In de traditionele tafelverzen zongen we steeds de frase ​sanrin kujaku: ​de drie wielen zijn leeg.

​Dit slaat op de drie samen draaiende wielen van gever, gift en ontvanger. Dat wil zeggen, er is geen gever, geen ontvanger en geen gift! In absolute zin is er alleen Zijn: geven en ontvangen zijn slechts concepten. Van jou of van mij, het zijn alleen maar ideeën. Als de moeder haar baby de borst geeft, ervaart ze dat als geven? Het is het meest natuurlijk om te doen! Het voedt de moeder om haar kindje tevreden en rustig te zien worden. Als je je niet afgescheiden voelt, heb je niets aan de ´ander` te verliezen, maar is het welvaren van iedereen ook jouw welbevinden.

Ciska Matthes woonde en trainde van 1999-2005 (zes jaar lang) in Bukkokuji, de tempel van de in het voorjaar van 2018 overleden Harada Tangen roshi in Obama, Japan.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Japans boeddhisme, Zen Tags: Cisca Matthes, Harada Tangen Roshi, herinneringen, tempel Japan

Lees ook:

  1. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Ji Ta Fu Ni
  2. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Sterven voor iets hogers
  3. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Sterven voor iets hogers
  4. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Umeboshi: ‘only one doing’

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Ciska Matthes

Ciska Matthes beoefent en begeleidt meditatie, mindfulness en yoga in Amsterdam. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 3 maart 2021
    Zen Spirit Doorgaande groep Meditatie Arnhem
  • 3 maart 2021
    Weten - Niet Weten | Cursus Lotus Trilogie online
  • 3 maart 2021
    Lezingenserie 'Mystiek leven'
  • 4 maart 2021
    Doorlopende groep Vipassana Haarlem
  • 5 maart 2021
    Lezing - 'Living and Working at Odiyan: Maintaining a Home for the Dharma in the West'
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boeddhisten ontwaakt (deel 3)

Kees Moerbeek - 28 februari 2021

Grant onderzoekt hoe de geleerde Rahula zijn begrip van de kern van de leer van de Boeddha kan verenigen met de claims van het door Dharmapala geïnspireerde Singalese nationalisme. Rahula nam volgens Grant ‘zijn toevlucht tot de intellectuele strategie die claimt dat verschillende historische omstandigheden vragen om een andere manier van de uitleg van de boodschap van de Boeddha.’ Hij doet een beroep op het historisch moment om de interpretatie van het boeddhisme in de Mahavamsa te rechtvaardigen en daarmee zijn eigen activistische politieke agenda.

Mijmeringen over bewustzijn

Rob van Boven en Luuk Mur - 23 februari 2021

Je trok in je jeugd de conclusie dat je niet gewenst was. Met die ervaring ging je de wereld zien. Dat werd het fundament van je geloofssysteem. Je ging jezelf beschermen tegen deze pijnlijke gevoelens, die het gevolg zijn van wat je bent gaan geloven.  Dat kan zijn door jezelf zoveel mogelijk terug te trekken of vooral niet lastig te zijn. Of misschien ging je juist heel nadrukkelijk aanwezig zijn, wat door anderen juist als heel vervelend ervaren kan worden.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 2 en slot))

Erik Hoogcarspel - 21 februari 2021

Het is niet verwonderlijk dat het begrip “gelijkheid” in andere culturen geen rol speelt. Blijkbaar heeft men daar wel van de ervaring geleerd. Voor Confucius waren rangen en standen in de maatschappij noodzakelijk voor een harmonische en goed functionerende samenleving. Een referendum zou volgens hem alleen maar tot grote rampen leiden, want ongeletterde en slecht opgevoede mensen kunnen niet weten wat het beste is voor ieder.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 1)

Erik Hoogcarspel - 20 februari 2021

We leven in procrustische tijden waarin gelijkheid heilig is geworden. Onderscheid, discriminatie, is zo’n beetje de bron van alle kwaad. We moeten allemaal gelijk zijn. Alle kinderen in een klas, allemaal schaatsen of naar het strand op hetzelfde moment, allemaal dezelfde kleding en dezelfde maten, met wat elastiek in de stof past het toch wel.

Paul Boersma – Het portret als valkuil

Paul Boersma - 16 februari 2021

Het Boeddhabeeld is een symbolische weergave van de vergoddelijkte mens, van de verlichte mens, van de mens waarin wijsheid en mededogen tot volle ontplooiing zijn gekomen. Het is een toonbeeld van harmonie.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Het jaar 2021 – dag 61 – kaasstuk
  • Kritiek op tijdstip vertoning Australische film over Thaise koning
  • Boeken – ‘Dieren kunnen de pest krijgen. En dan?’
  • Ondanks coronaepidemie – 62e herdenkingsdag Tibetaanse opstand
  • Extinction Rebellion – onevenredig hard optreden politie bij vreedzame klimaatacties

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens