Heel vroeger, toen ik nog een kind was, en het buiten erg heet was, smeerde ik mijn blote lijf in met olijfolie. Er waren in die tijd nauwelijks smeersels tegen verbranding van de huid. En flesje olijfolie kostte bij de drogist 25 cent. Het was wel raar, met die olie kon je ook bakken in een koekenpan. En het beschermde.
Als het heel erg koud was buiten en het vroor en plassen en vaarten met ijs bedekt waren kreeg je van school ijsvrij. Niet omdat het in het schoollokaal vroor maar omdat het buiten leuker was.
Op straat rond de Kloosterbunker is het stil door de hitte, geen hond te zien, ook geen mens. Wel vrachtwagens om verder weg kruidenierswinkels te bedienen.
Moedig voorwaarts!
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Johan zegt
Vroeger hoorde je dat spanjaarden dat ook deden. Ik heb er geen ervaring mee, maar hielp dat tegen verbranding???
Ruud van Bokhoven zegt
Van olijfolie werd gedacht dat je er bruin van kon worden, maar of dat zo was is mij nooit duidelijk geweest, wel dat je er nu plekken van op je huid hebt die verwijderd moeten worden, omdat je onbeschermd in de vette olie lag te bakken in de zon en nog nooit had gehoord van ozonlaag en zonneallergie. We leefden toen in een tijd dat alles kon wat nu niet meer kan.
Roelof de Haan zegt
Laten we blij zijn dat het hier en daar op straat nog stil is en er, letterlijk, geen hond te zien is. Dat is o.a.in de haven van Vlieland namelijk wel anders. Aangekomen met ons zeilbootje leek het of we in een kennel lagen afgemeerd. Zag je vroeger nog wel eens 1 hond aan boord, dan zijn dat er inmiddels 2 a 3 en stel je voor wat een gekef en geblaf dat is wanneer die roedels elkaar dan ontmoeten, waarbij niet alleen die honden elkaar soms aanvliegen, maar ook de baasjes. Toeristenbelasting voor mensen lijkt ondertussen heel gewoon, maar die harige viervoeters maken niet alleen een teringherrie, maar pissen en schijten op de steigers alsof dat de gewoonste zaak van de wereld is. En zeg er niks van want dan ben je een dierenbeul. O lieve heer, had ik maar een Kloosterbunker, dan ging ik nooit meer uit varen.
Joop Ha Hoek zegt
Ik ken Vlie, mijn zoon woonde er lange tijd. Mijn dochter moet een vinger missen nadat ze haar zoon (9) onlangs tussen haar twee vechtende grote honden wilde redden. Ik stel een totaal verbod van het houden van honden en katten voor, behalve natuurlijk blindegeleide honden, speurhonden, hulphonden en zo. Laten de mensen een parkiet nemen. Of een kanarie.